Historia rodziny Aliny i Yevhena
Nie ma dnia, abym nie myślała o tych, którzy walczą o nas, o wolność naszą i naszych dzieci.
Tetiana wraz z synem Yevhenem, synową Aliną i ich roczną córeczką Alesiią przyjechali do Polski 12 czerwca 2022 roku. Od tego czasu zmieniali miejsce pobytu 10 razy. Z maleńką, niespełna roczną córeczką mieszkali w ośrodku dla uchodźców, w Białymstoku, gdzie zatrzymali się rodzice Aliny, potem w punktach na dworcach, aż w końcu trafili na Fundację Habitat for Humanity Poland, która zapewniła im wsparcie i dach nad głową.
Naszym największym marzeniem jest, aby wojna się już skończyła…
Tetiana przez 66 lat swojego życia mieszkała w bloku w dzielnicy Sałtiwka, w północno-wschodniej części Charkowa. 24 lutego 2022 roku, o godzinie 4 nad ranem jej dzielnica została ostrzelana przez wojska rosyjskie. Zniszczonych zostało 70 proc. budynków mieszkalnych i większość infrastruktury. Budynek, w którym mieszkała Tetiana wciąż stoi, ale nie ma w nim warunków do życia, jest spalony, zwisają z niego balkony i sufity, stanowiąc realne zagrożenie dla życia. Parę osób mieszka jeszcze w piwnicy, bez prądu i wody…
Fot. Natalia Poniatowska
Dom to dla nas przede wszystkim Rodzina. Jestem taka szczęśliwa, że jesteśmy tutaj w Polsce wszyscy razem.
„Nie ma dnia, abym nie myślała o tych, którzy walczą o naszą wolność. Staramy się żyć w miarę normalnie. Yevhen pracuje na budowie, ja planuję skończyć kurs zawodowy – IT lub manicure. Cieszę się, że mogę liczyć na wsparcie Fundacji Habitat Poland. Marzę, aby w przyszłości moje dzieci miały dobre, szczęśliwe i spokojne życie. Dziękujemy za Waszą pomoc i dach nad głową. Naprawdę nie wiemy jak byśmy bez tego dali sobie radę. Teraz Polska jest naszym domem ” – opowiada emocjonalnie Alina.